ΚΑΛΛΙΘΕΑ_ΜΟΣΧΑΤΟ, διαδρομές του εγκλεισμού

Καλλιθέα-Μοσχάτο. Άνοιξη. Νεραντζιές να μοσχομυρίζουν. Αυτοκίνητα άσπρα από τα άνθη τους.   Φροντισμένες πλατείες, αλέα από φοίνικες στον κεντρικό δρόμο, την Θησέως. Οι άνθρωποι σιωπηλοί σαν σκοτεινές σκιές αλλάζουν πεζοδρόμιο στο συναπάντημα, ούτε ματιά δεν αλλάζουν με τον απέναντι. Φοβισμένοι σε αναμονή στα δύο μέτρα για τα απαραίτητα! Μιλιά δεν ακούγεται. Τα σπίτια σιωπηλά! Τα παιδιά πού πήγαν;

ΔΙΑΔΡΟΜΉ Α. Από την κεντρική πλατεία της Καλλιθέας, πλατεία Δαβάκη, κατευθυνόμενοι προς την θάλασσα, στα αριστερά της Θησέως.. Ενθυμήματα διάσπαρτα μιας άλλης εποχής οι προσφυγικές κατοικίες. Μακρόστενα συγκροτήματα σε ικανή απόσταση για ελεύθερη αναπνοή. Ισόγειο και πρώτος όροφος, μπαλκονάκι, ενιαίος κήπος. Άλλη εποχή! Εγκατάλειψη. 

Η αντικατάσταση ακολουθεί το σχετικά χαμηλό ύψος και την εξωστρέφεια. Ησυχία, ηρεμία, λουλούδια. Μια εκκλησία σε ύψωμα. Ένα κτίριο εποχής σε αποκατάσταση. Διάσπαρτα σιδερό- δαντελένιες θύρες σε αστικά σπίτια.  Η σχολή τυφλών απέναντι στην Θησέως.

Απομεινάρια από τον πρώην ιππόδρομο,  το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στην περιφέρεια του κλειστού για την περίσταση πάρκου παρασύρει την προσοχή η περίφραξη του αναξιοποίητου δυστυχώς αρχαιολογικού χώρου που περιέχει το περίφημο πολυάνδριο (χώρος ταφής και εκτέλεσης του 6ου-5ου αιώνα π.Χ.). Προσπερνάμε και από την γέφυρα ερχόμαστε στην διαμορφωμένη παραλία. Εδώ ελλιμενίζεται και το «Αβέρωφ». Σταθμευμένα πλοιάρια, γιωτ, εκμάθηση ιστιοπλοΐας, αθλητικοί και καλλιτεχνικοί χώροι στεγασμένοι και μη. Μια όαση για συγκέντρωση ανθρώπων.

ΔΙΑΔΡΟΜΉ Β. Ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας (1928), επικεντρωνόμαστε στις σιδεριές του. Ο Ιλισσός κατεβαίνει από τον Υμηττό να συναντήσει τον Κηφισό. Σχετικά πρόσφατα του άλλαξαν την ροή και έχει δική του εκβολή. Ξεροπόταμος, ρέμα στην ουσία. Στην δεκαετία του εβδομήντα ήταν ανοικτή η κοίτη και δίπλα σκίαζαν ευκάλυπτοι. Κλαυθμός και οδυρμός, όταν τους έκοψαν από τους θιασώτες του πράσινου, για να κλείσουν τον Ιλισσό. 

Και σήμερα ένας παράδεισος! Οι Δήμοι (Ταύρου/Μοσχάτου-Καλλιθέας) αξιοποίησαν τα ευρωπαϊκά προγράμματα αλλά δεν εγκατέλειψαν το έργο, το φροντίζουν.   Μεγάλη η ανταπόκριση του κόσμου που λόγω κορονοϊού περπατά και τρέχει σιωπηλός απολαμβάνοντας.

Οι όχθες του: αριστερά του η οδός Τσαλδάρη κατεβαίνει από τον ηλεκτρικό σταθμό Ταύρος μέχρι την Ποσειδώνος. Δεξιά η Ιλισσού. Κάθε τόσο γεφυράκια όλων των ειδών τσιμεντένια, ξύλινα, σιδερένια... για πεζούς, για αυτοκίνητα ενώνουν τις δύο όχθες.

 Ποδηλατόδρομος και πεζόδρομος  με ελάχιστες καφετέριες..  Δένδρα και λουλούδια και παρτέρια και στέγαστρα και γεφυράκια και συντριβάνια και σκιερά παγκάκια και σκακιέρα και τουαλέτα σκύλων! Θέσεις με φτυαράκια και σακκουλίτσες, για να μαζεύονται τα περιττώματα από τους ζωόφιλους ιδιοκτήτες. Και κάδοι ανακύκλωσης παντού.

 Ένα σχολείο  έχει υιοθετήσει τον σκυλάκο Έκτορα Μπιγγκιού. 

Μοίρασμα αλόης! Εικονοστάσιο μνήμης! Και παντού παρατημένα καροτσάκια σούπερ μάρκετ!

Κατεβαίνοντας τον Ιλισσό (αριστερά) προς Τζιτζιφιές. Μονοκατοικίες που έκτισαν άλλο ένα όροφο αλλά κράτησαν τον κήπο με τις λεμονιές. Βεράντα με τραπεζάκι και καρέκλες. Δίπλα συνταιριασμένες μοντέρνες κατασκευές αλλά και οι ασουλούπωτες οικοδομές του εξήντα. Ξαφνικά δύο καμινάδες με κόκκινο τούβλο. Ο ένας παράπλευρα  πεζόδρομου και ο άλλος σε ένα προαύλιο κτηρίου δίπλα στον περιβάλλοντα χώρο (κήπος, πάρκινγκ, παιδική χαρά)  του υπερ-σούπερ μάρκετ, με μεγάλα γράμματα απάνω του να γράφει ΙΖΟΛΑ (https://el.wikipedia.org/wiki/Ιζόλα). Στο χώρο του παραγωγικού εργοστασίου σήμερα η κορωνίδα της κατανάλωσης.

ΔΙΑΔΡΟΜΉ Γ. Παράπλευρα στις ράγες αριστερά, με κατεύθυνση προς την θάλασσα, μετά τον σταθμό της Καλλιθέας, άλλος ένας πεζόδρομος σε φέρνει στην οδό Περιβολιών κατ όνομα σήμερα... 

Ξεχασμένοι οικίσκοι άλλης εποχής και ένας ναός περίκλειστος, της Παναγίας Ποτραϊτίσσης! Στην απόληξη η οδός Άνδρου, δεξιά της η οδός Θεσσαλονίκης συνεχίζεται (δρόμος/πεζόδρομος/ποδηλατόδρομος) με διάσπαρτες παιδικές χαρές, δένδρα και παγκάκια.  

Περνώντας από βιοτεχνίες που λειτουργούν και σήμερα, ο διαβάτης φτάνει στον σταθμό του Μοσχάτου, με μια έκπληξη καθ οδόν: απομεινάρια από τα Μακρά τείχη! Ένας πύργος, η βάση του δηλ, αν και το ύψος τους έφτανε στα 14 μέτρα, σήμερα είναι κάτω από το επίπεδο του εδάφους! (https://el.wikipedia.org/wiki/Μακρά_Τείχη). 

Προσπερνώντας τον σταθμό με τις άκομψες προτομές του Θ. Κολοκοτρώνη, Δ. Σολωμού και του Θεμιστοκλή συναντάμε και δεύτερο κομμάτι από τα τείχη που διασταυρώνονται με τον  ανοικτό υποδοχέα βοθρολυμάτων πλέον και πρώην ποτάμι: Κηφισό, όπου από πάνω του περνά δρόμος ταχείας κυκλοφορίας.

Στο τέρμα της οδού Κηφισού, παράλληλα του στεγασμένου ποταμού, αν διαλέξουμε αριστερά μας έναν (από τους δενδροφυτεμένους, πεζοδρομημένους) δρόμο θα μας φέρει στον Ιλισσό –προτεινόμενη η δενδρόεσσα οδός Φλέμινγκ. Δυστυχώς παρ` ότι η περιοχή είναι παραθαλάσσια δεν υπάρχει δυνατότητα προσέγγισης, απλά στην φαντασία μας!

Η περιοχή της Καλλιθέας και του Μοσχάτου αποτελούν σημεία έκπληξης για την ηρεμία και ομορφιά τους αποπνέοντας νοικοκυροσύνη τόσο από τους κατοίκους όσο και από την Δημοτική αρχή που φαίνεται να είναι παντού στο πλάι του Δημότη.

Ομολογώ ότι είχα μια αόριστη νεφελώδηάποψη για την περιοχή που λόγω ιού ανασκεύασα, δηλ.  "ουδέν κακό, αμιγές καλού"!

Καλλιθέα 25/04/2020